I just love the manatees

So de kneet zeg wat was het vanmorgen vroeg. Om half 4 ‘s ochtends ging de wekker. Eigenlijk stond ik direkt naast mijn bed en kleedde me snel aan. Tas alvast ingepakt en op naar de keuken. Ontbijttafel klaargemaakt en toen konden we eten. Rond 4 uur vertrokken we naar het plaatsje Crystal River dat zo’n kleine 2 uur van Orlando afligt. We nemen noot de tolwegen dus Tomtom stuurde ons via country roads die kant op. Hardstikke leuk hoor maar niet midden in de nacht wanneer het nog pikkedonker is en geen straatverlichting. Bij een benzine pomp aan in de middle of nowhere waar ruige truckers je aankijken als je binnenloopt om naar het toilet te gaan. Twee uur later kwamen we aan in Crystal river en het was nog steeds donker. Maar we vonden het kantoor en we werden welkom geheten. Met ons waren nog 3 stellen die meegingen om 6.15 uur ‘s morgens. Waarom zo vroeg? Er gaan toch ook latere boten? Ja dat klopt maar later is de rivier vergeven van de boten en zo ‘s morgens vroeg heb je kans op de meeste manatees. Tja je moet er wat voor over hebben.

Na een korte video moesten we ons hijsen in een wet suit. Dat was verplicht om die aan te hebben. We gingen in een grote bestelbus(van) naar de rivier. Captain Larry wachtte daarop ons en we scheepten in. Na een korte uitleg over de snorkelgear en omgang met de manatees gingen we de rivier op. Her en der waren nog wat bootjes maar verder waren we alleen. De zon was intussen opgekomen en de omgeving werd mooier en mooier. Maar nog steeds geen manatees. Pas na een uur zoeken kwamen we bij een plek waar we wat neuzen it het water zagen komen. Larry ging kijken en we hadden geluk het waren 2 moeders met allebei een jong. Dus hupsakee wij het water in. Brrr het is eerst koud maar dat is even wennen. Even weer wennen aan het snorkelen en daar gingen we. Deze plek in de rivier was best diep en ook niet zo helder. Daarnaast zwemmen er ook alligators maar als je die prachtige manatees ziet dan vergeet je alles en plons je zo in de rivier.

Mensen, mensen, mensen wat een geluk hebben we gehad. Wat een prachtige interactie met de beesten. Zo kijk je uit het water over de rivier en denk je wat mooi. Je wilt weer gaan snorkelen en je gaat met het masker weer het water in en opeens sta je oog in oog met moeder manatee. En letterlijk oog in oog. Neus tot neus bijna. Je kan ze aaien, masseren alles vinden ze goed. Je moet alleen geen lawaai maken. En het jong noemen ze Charlie en dat schijnt een nieuwsgierig beest te zijn. En ja hoor hij komt boven bij mij en onderzoekt mijn masker en gezicht met die grote lippen van hem. Met een flipper houd hij mijn arm vast. Hij duikt onder en trekt mij zo mee. Tja dat gaat me te ver en maak mezelf los. 3 of 4 keer heeft hij dat bij mij gedaan. Intussen was het al na achten en we zwommen nog steeds in het water.Uiteindelijk kwam er een andere boot aan met mensen en zijn wij opgestapt. Met deze tour is het zo dat de kapitein bij je in het water zwemt en de foto’s maakt zodat jij alleen maar hoeft te snorkelen. Deze man was zo enthousiast dat hij als bonus nog even naar een spring is gevaren. Hier is het erg schoon water omdat er water uit de grond komt. Het was hier prachtig. Die manatees zijn zo mooi, zo goedaardig. Zeekoeien worden ze ook wel genoemd. Hier een paar foto’s van het internet.

De kapitein wordt ook wel picture king genoemd  en heeft meer dan 300 foto’s geschoten. Deze foto’s staan op een cd dus die kunnen we pas weer zien als we thuis zijn.. Maar ik beloof dat ik ze hier op het blog zet als we weer thuis zijn.

Nadat we ons hadden omgekleed gingen we op weg naar Orlando. Onderweg gingen we wat eten bij Chili’s. Ze hadden heerlijke lunch combo’s voor $7,00. Ik had een baked potatoe soep(heerlijk) met fries en 2 mini hamburgers. Zalig en niet teveel.

We reden door naar Homossassa Springs en brachten een bezoek aan het prachtige wildlife park daar. Met een mooi boottochtje over de rivier word je naar het park gebracht waar alleen dieren zitten  die in Florida voor komen. Er is 1 uitzondering. Er zit een nijlpaard Lu. Die heeft van een gouverneur Floridiaans citizenship gekregen. Toen mocht ze blijven in het park. Hier een imprssie:

 

Mooi hé. Na een uurtje in het park gingen we terug naar Orlando. Beiden waren we flink moe. Zo nu en dan vielen mijn oogjes dicht maar ik begon te dromen dus was ik ook direkt weer wakker. Maar gelukkig bereikten we heelhuids ons huis.

Even relaxen en toen onderweg voor het tweede gedeelte van de dag. De Orlandofans mini meeting. Lekker eten met 10 Nederlanders die ook in Orlando zijn en net zo gek van deze plaats als ik. Zie ik ben niet de enige. Kim had alles geregeld en we gingen eten bij de Outback Steakhouse.

Het was verschrikkelijk gezellig. Hoe de mannen het hadden over hun huurauto’s, de dames over het shoppen, over Orlando, de villa’s . We vergaten gewoon om iets uit te zoeken van de kaart. Maar uiteindelijk kwam er een lekkere bloomin onion op tafel, tonijn  en cocunut shrimp.

Ik nam de zwaarste Outback special. Een lekkere steak met een housesalad en aussie fries. Oh hij was weer lekker juicy en mals. Het vees smelt gewoon op je tong. Jummie, jummie.

Na wat desserts en koffie waren we alweer een paar uur verder. De rekening betaald en op weg naar de div. huurauto’s. Nadat we overal de auto’s hadden bekeken gingen wij ook huiswaarts. Bloggen en naar bed want morgen wacht Clearwater Beach . Weer een lange rit. Maar dit keer gaat onze Amerikaanse vriendin Lisa mee.

Een laatste foto tot besluit.

Mensen nog allemaal bedankt voor de gezelligheid, dit moeten we vaker doen.

Tot morgen.