Terugkijken op een zeer geslaagde vakantie

Het is 30 graden kouder in Nederland soms en we zijn nu een week thuis. Wennen blijft altijd moeilijk vooral aan het weer.

Maar we kunnen terugkijken op een geslaagde vakantie. En hier zijn mijn eindbevindingen:

Brussel: Vliegen vanuit Brussel is goed bevallen. De Thalys erheen was ook geen probleem, alleen het humeur van de medewerkers, jeetje wat een sacherijnen. De treinen in Belgie zelf zijn oude barrels, de perrons zijn oud en niet aangepast.

Hotel Best Western airport was zeer goed, bedden waren prima evenals de Shuttlebus.  De service op het vliegveld was goed en inchecken ging snel. Maar de volgende keer vertrekken we gewoon weer van Schiphol. Alleen maar voor het gemak.

Britisch Airways: Prima luchtvaart maatschappij. Lekker eten, goede service, meer dan voldoende beenruimte. Niets op aan te merken.

Miami: In Miami was ik geweest in de 90 er jaren. Dit jaar wilden we er weer kijken maar boy wat is die stad veranderd. Ik herkende de skyline niet eens meer. De wegen zijn overvol en constant files. Everglades was fantastisch aan beide kanten. Voor de shoppers onder ons is Miami een paradijs met prachtige grote shoppingmalls. Vooral de Dolphinmall. Vlak in de buurt zit natuurlijk de Saw Grass mill mall. De grootste van Florida geloof ik. Metro zoo dierentuin is 1 van de mooiste van Amerika. De dieren hebben fantastisch veel ruimte en de dierentuin is mooi aangekleed.

Disney cruise line: GEWELDIG!!! We hebben een fantastische cruise gehad met alleen maar mooie dagen. Lekker eten, fijn gezelschap, mooie shows en een prachtig schip. Ooit willen we de Eastern Caribean nog ns doen.

Orlando: De bron van de verslaving. Kan mijn vinger er niet opleggen maar ben verslaafd aan deze stad. De gekte van de 192, de mooie outlets, de natuurparken, de omgeving, Disney, SEAWORLD natuurlijk. Daar kom je gewoon voor terug. Hier ligt de bron van het ultieme geluk.

Tuscan Hills: Een mooie gated community. Niet te druk en mooi aangelegd.

De villa was mooi en had een mooie pool. De bedden waren heerlijk maar er waren zoveel regels. Dit mocht niet en dat mocht niet. Maar we hebben er toch met plezier verbleven.

Wat een heerlijke tijd hebben we gehad in de parken en in de restaurants. Ook een fijne tijd met onze medelanders in Orlando. De meeting was fantastisch.

En volgend jaar gaan we gewoon weer. Het blog is al aangemaakt en ik wil iedereen dan ook uitnodigen om daarheen te verhuizen. Iedereen is welkom.

Het blogadres is: http://www.magicalseaworld.blogspot.com/

Het blog zal naarmate de tijd vordert natuurlijk weer gevuld worden.

 

Tot besluit nog enkele foto’s en dit blog zit er dan op. Ik wil iedereen bedanken die via het blog, via hyves, via de mail reacties hebben achtergelaten. Dat is natuurlijk hardstikke leuk om te lezen. Ook de silent readers wil ik bedanken. Tot gauw zal ik maar zeggen.

Op de Thriller speedboat

 

 

Airboatride en alligatorshow Alligatorfarm van Bob Freer.

Op de cruise tijdens het golfen, Castaway Cay en piratenight

Volgend jaar meer Disney dat is 1 ding wat vast staat. En de rest?……

Who knows!!!

Manatee swim

Zoals beloofd volgen hier enkele foto’s van de fantastische Manateeswim die we hebben gedaan in Crystal river. Een prachtige ervaring met maar liefst 4 manatees. Wij hebben gekozen voor de firma River Ventures. Bij deze firma gaat er een fotograaf mee het water in en die maakt de foto’s. Wij hadden dus pictureking Larry.

Wow wat een ervaring!!

A whale of a vacation

En daar is tie dan, de laatste dag. We hebben gezwoegd en gezweet om de koffers op gewicht te krijgen. Waarom kopen we ook zoveel!!! Tja er kan er altijd nog wel meer bij. als je het in die tasjes ziet dan lijkt het allemaal mee te vallen maar ja bij het inpakken kom je er wel achter. We halen de bedden af en doen de lakens en de handdoeken in de wasmachine. We halen de koelkast leeg en wat we niet gebruiken gaat in de tas om straks langs te brengen bij Lisa. Intussen leggen we de koffers in de auto. We moeten wachten tot de wasmachine afgelopen is en dan kunnen we de was in de droger doen. We sluiten de deur van de villa achter ons en gaan op pad. We rijden naar Kissimmee bay om voor de laatste keer naar Lisa te gaan. We bellen aan maar er is niemand thuis. Zitten we net in de auto komt Bob naar buiten en we hebben ze wakker gemaakt. Oeps maar het is al 10 uur. Het was ook niet erg en ze vonden het fijn dat we nog even afscheid nemen.

We geven de tas met boodschappen af waar ze erg blij mee zijn. We krijgen nog even een tour door het huis. Het is een erg mooi huis maar ja het begint te vervallen omdat er geen geld is om de renovatie te doen en dan loopt het snel van je af. Ook nam ik nog even afscheid van de prachtige vogels. Vooral van Siena de kakatoe. Op de een of andere manier heeft die vogel mijn hart geraakt. Ze was ook erg opgewonden dat er visite was en heeft flink gekrijst. Maar ze kwam steeds weer naar mij toe. Dat deed me goed.

We bleven weer veel te lang hangen en we moesten nog 3,5 uur rijden naar Miami. We vertrokken gauw na het emotionele afscheid en we vertrokken richting de I95. Dat betekende dat we de 92 af moesten rijden. Op een gegeven moment werd de weg mooi met bos, grasland, water en dergelijke. Plots stond er in de middle of nowhere een stoplicht en we moesten nog wachten ook nog voor het rode licht. Nou ja zeg.

Op een gegeven moment kwamen we bij een punt op de weg waar een hoop kapotte banden lagen van auto’s en vrachtauto’s die onderweg een klapband hebben gehad. Dus daarom heen geslalomd. Even verder zagen we in de verte bollen midden op de snelweg liggen. We dachten eerst nog meer banden maar plotseling bewoog het. Schildpadden riepen we. Kim zette snel de auto aan de kant en als 2 raketten vlogen we de auto uit. In de verte kwam er een grote Amerikaanse truck snel naderbij. Midden op de snelweg stonden wij te zwaaien en te gillen en we zagen dat de truck snelheid minderde. We grepen ieder een schildpad en brachten hun weer terug in de berm. Omdat het nog goed vochtig was waarschuwde ik voor slangen. Maar het viel mee en we zetten de schildpadden neer. Deze dieren waren flink groot en telden dus een aantal jaren. 1 schildpad sprintte direkt het water in, de ander bleef even liggen.

Nadat we ze gered hadden gingen we snel weer in de auto zitten want het was bloedheet. We trilden allebei van de adrenaline maar boy wat voelde dat goed om dierenlevens te redden. Voelde me net Steve Irwin(RIP)

We reden verder naar Miami en na een vermoeiende rit van 3,5 uur kwamen we aan op het vliegveld. Het is ons gelukt om de tank goed leeg te rijden. We pakten onze koffers en na het welbekende bonnetje konden we gaan inchecken. Dat hadden we online al gedaan, maar bij gebrek aan een printer moesten we nog een boarding pass hebben. De desks waren open en ook konden we de koffers inleveren. Ze waren net op gewicht…pfff gelukkig. Na een lekker etentje bij Chili’s gingen we door de douane. Dat is altijd zo omslachtig. Alles moet bijna uit en nadat ik bom en poedervrij was verklaard konden we door. We liepen naar de gate en in de verte kwam die prachtige Jumbo al aan die ons weer terug naar Londen moest brengen. Wat zijn die vliegtuigen toch mooi en groot. Mega gewoon.

Het boarden begon mooi op tijd en even later zaten we op onze plekken. Beenruimte genoeg. De 4 stoelen aan de andere kant van het gangpad bleef leeg en toen de deuren dichtgingen verkaste Kim daar heen en heeft daar bijna de hele weg horizontaal opgelegen. Ze heeft zelfs geen eten gehad. Ik wel en ik koos voor een lekkere lasagna. Het smaakte echt goed hoor. Na het eten ging ik ook plat en heb wat lichte hazenslaapjes gehad. Maar geen films gekeken of iets dergelijks en de vlucht vloog voorbij. Vrij veel turbulentie onderweg. Soms had ik het gevoel dat ik op een steigerend paard zat. Maar de piloot had ons daarvoor gewaarschuwd.

Mooi op tijd landden we in Londen en we waren vrij snel door de douane. Het wachten op onze vlucht naar Brussel duurde niet heel lang. We hadden mooie exit plaatsen. De vlucht duurde 45 minuten en we kregen ook nog drinken en een snack. Dat was dus hap, slik, vreet en we gingen alweer dalen.

Binnen kwamen de koffers al vrij snel en we konden via de douane naar buiten. Gauw naar het station en kaartjes gekocht. Al gauw kwam die oude barrel aan en konden we instappen. Het was een gezeul met 2 koffers maar het is gelukt. We stapten in Brussel Noord uit en liepen naar de Eurolines bus. We konden zelfs een bus eerder nemen dus dat was wel fijn. Maar rond Brussel en Antwerpen stond alles vol met files dus het duurde vrij lang voordat we daar uit waren. Kwamen we in Nederland aan zaten we daar weer in de spits files. Maar uiteindelijk arriveerden we op tijd in Amsterdam. Daar stond Kim haar vader al klaar. We reden via het hotel waar ik verbleef en ik checkte in. Koffers weggebracht en ik ging nog even mee met Kim en haar vader voor een lekker bakkie Hollandse koffie en gezelligheid. Na wat ervaringen te hebben uitgewisseld, na brood met kaas en een speculaaskoek brachten ze me weer terug naar het hotel. Lekker gedoucht en toen geslapen. Was wel een paar keer wakker maar ik mocht niet klagen. Vrij uitgerust werd ik wakker. Na het ontbijt werd ik naar Schiphol gebracht door de Shuttlebus en ik stapte op de trein naar huis. Pa haalde me op en op naar huis. Het uitpakken van de koffers konden beginnen. Pa en moe waren erg blij met hun kado’s dus dat was al geslaagd. Eindelijk waren de koffers leeg en draaide de wasmachine ook al. ‘s Avonds aan de stamppot rauwe andijvie.

Geen juicy steaks met green beans, geen steak fries, geen pink lemonade, geen orange chicken maar gewoon rauwe andijvie.

Jep ik ben weer in Nederland, het gewone leven kan weer beginnen.

The end is near

Zo de laatste volle dag in Orlando en dat betekent shoppingtime. We hoefden ons vandaag niet druk te maken want we hadden alleen nog wat kleine dingetjes nodig. We begonnen bij de Sand Lake road Walmart. Dit is toch een van onze favorieten. Na lekker gewinkeld te hebben reden we door naar de Florida mall. Het was nog Columbus sale maar de Old Navy was bijv. geplunderd. Daar kon ik niets vinden. We spraken rond lunchtijd af en hebben wat gegeten in de foodcourt. We reden naar de Nike clearance shop en de dollar tree. Die 2 winkels zitten naast elkaar. Bij de dollar tree heb ik halloween spullen gekocht voor iemand in Nederland en het is gelukt om wat te krijgen.

Bij de Nike store kon ik niets vinden meer en we waren ook al snel uitgekeken. En ondertussen riep Seaworld, komen jullie nog?

Nou ja dus reden we die kant op. Wederom preferred parking en dit keer konden we auto bijna in Shamu stadium parkeren. We liepen direkt pacific point preserve. Een groot gebied met zeehonden, zeeleeuwen en noem maar op. Je kan hier vis kopen om de beesten te voeren. Dat is zo leuk om te doen.  De zeeleeuwen zijn zo komisch. Ze bedelen zelfs al met hun flippers of maken heel veel lawaai. Er lag ook een zeehond op het droge en gosh als je in die mooie grote kijkers kijkt dan ben ik verkocht. Dus hupsakee ook maar 2 bakjes vis gekocht en die lekkere dikzak gevoerd. Ik ben niet weg te slaan bij die beesten.

Maar het weer was weer normaal en het zweet liep in straaltjes van  mijn rug af. Dus zochten we gauw de verkoeling op bij Shamu stadium. Daar hebben we een ijsje gegeten. Kim had dippin dots en ik had zo’n lekkere Shamu bar mmmmm.

Al gauw ging het stadion open. En wat een verrassing de hele groep zwom in de showpool en waren heel nieuwsgierig. Ondertussen waren Penpe erook en die mochten van die aardige meneer ook platinum zitten. Dus even gekletst maar op dat moment vond ik de whales belangrijker en ben naar beneden gegaan. En Katina kwam bij het glas. Je kon 2 whales zien melonbumping. Trua was weer op oorlogspad met Makaio. Mensjes natspetteren wat leuk……

Uiteindelijk ben ik weer naar boven gegaan want de show begon al gauw. Maar ik vond het prachtig om de beesten van zo dichtbij te mogen zien.

De show was weer fenomenaal en ik vond het geweldig om trainer Joe in actie te zien. Hij is de trainer van Trua maar dit weekend had hij Tilly onder zijn hoede.  Met deze trainer heb ik contact via Twitter en zo. Heel leuk. Dit is hem:

Het deed wel een beetje pijn om de whales voor de laatste keer dit jaar bezig te zien. Want tja het was de laatste show. Maar gelukkig zorgden Pieter en Petra nog voor afleiding.

Nog een paar foto’s om het af te leren.

We besloten om lekker te gaan eten samen met Pieter en Petra en we kozen voor de Bahama Breeze. We waren daar nog niet geweest. Mensen wat is dat lekker eten. Ik had een heerlijke steak met fries en greenbeans. Die greenbeans waren zo lekker dat ik nog wat besteld heb. Er zat lemon over heen of zo maar ze waren goddelijk.

Ook  Pieter en Petra waren te spreken over het eten. De baby back ribs zagen er erg goed uit. Ook de shrimp was lekker hoorde ik van Petra.

Na het hoofdgerecht hebben Kim en ik een dessert gedeeld van die dingen zijn altijd zo groot. We hadden cheesecake met caramel, slagroom en vers fruit. ZALIG!!!

Na het dessert namen we al vrij snel afscheid want wij moesten nog koffers inpakken en we moesten inchecken via de pc. Dat hebben we gedaan en we hebben wederom 2 zits plaatsen ipv 3 stoelen naast elkaar.

Na het gevecht met de koffers hebben we nog even geblogd en het nieuws gelezen en het is bedtijd.

Het volgende blog zal vanuit Nederland komen. Het donkere grauwe Nederland heb ik al begrepen.

Tot dan….